Ik ben nu precies een week geleden begonnen aan mijn nieuwe avontuur in Spanje. En wat heb ik jullie al veel te vertellen. In dit blog ga ik jullie meenemen door mijn eerste week in het Spaanse Catalonië en alle dingen die ik hier heb meegemaakt. Lees je mee?
Maar wat doe ik hier precies? Na het afronden van mijn BSc Landschapsarchitectuur en Ruimtelijke Planning in Wageningen én mijn MSc Leisure & Tourism Studies in Breda voelde ik nog een sterke neiging om één jaar door te leren. Omdat ik al eens een tussenjaar in Spanje heb ‘gevierd’ en een ontiegelijke fijne band heb met de Spaanse taal, cultuur en alles wat het land te bieden heeft, schreeuwde mijn studentenhartje dat een tweede master in Spanje toch wel hetgeen was dat ik nodig had. Ik twijfelde heel veel tussen verschillende Spaanse universiteiten en maakte een lange uitstap naar de KU Leuven. Maar desondanks al dat getwijfel heb ik toch een nieuwe masteropleiding kunnen uitkiezen: Management of Tourism Destinations in Tarragona.
Wat de studie precies inhoudt, laat ik even in het midden. Maar ik heb al met veel plezier (en hopelijk succes) een zestal vakken afgerond op de digitale manier in Nederland. Lekker thuis met mijn gezin in het prachtige Helmond. Toch was ik heel blij toen ik uiteindelijk vorige week dinsdag het vliegtuig in mocht stappen om de rest van mijn studie in Tarragona en de regio zelf af te mogen maken. Lieg ik nu? Ja. Ik was ziek van de zenuwen! Ik ging alles en iedereen in Nederland missen, vooral mijn lieve familie en vrienden. Én de kaassoufflés, paprikachips en fietspaden. Toch kreeg ik van alle windrichtingen te horen dat ik het wel écht moest gaan doen, want dan kon iedereen als excuus op bezoek bij mij in Spanje. Slim wel. Ik kijk nu al uit naar jullie komst.
Mijn zwetende oksels van de spanning werden tijdens de landing al snel opgedroogd, want ik kon vanuit het vliegtuig de stad Barcelona spotten. De Sagrada Familia, het gigantische havengebied en de prachtige berg Montserrat. Gaaf man, ik realiseer me nu pas wat ik ga doen het komende half jaar. Ik werd opgehaald door Xavier, een (digitaal) klasgenootje dat zelf in de buurt van het vliegtuig woont. Samen met zijn vriendinnetje Teresa gingen we bij hem thuis lunchen en zij pakten hun spullen verder in. Er was gelijk een klik en daardoor was ik wel heel opgelucht! Ik hoefde dus in ieder geval niet voor zes maanden lang een appartement te delen met een maniak.
We vertrokken al snel naar ons appartementje in Salou. Het ligt aan de Placa d’Europa en is maar vijf minuten lopen van het strand én van PortAventura. Nu weten de meeste vrienden van me dat ik helemaal zot ben op beide dingen, dus een betere locatie had ik niet kunnen wensen. Natuurlijk moesten we even een wandeling maken langs het strand van Salou en zijn we wat boodschappen gaan doen in de plaatselijke Carrefour. Het werd me al gelijk duidelijk dat we het avondeten pas rond 22:00 (!) uur gaan verorberen; De Spaanse tijden zijn nog even wennen. Dan denk je een bestemming uit te kiezen waar geen tijdsverschil is… Maar het went al snel. We hebben tezamen naar mijn gevoel al een liter olijfolie op en na elke avond samen lunchen en dineren spelen we nog een gezellig kaartspelletje. Het is ontzettend leuk met Xavier en Teresa. Zeker omdat ik vanaf minuut 1 in de Spaanse cultuur word meegenomen. Xavier en Teresa namen me verder mee op roadtripje door de Catalaanse bergen. Ze houden zelf heel veel van klimmen, dus dat was al mooi meegenomen. Met prachtige uitzichten op de dorpjes in de provincie Tarragona hebben we vele mooie plekken kunnen bezoeken. Ik ga jullie hier binnenkort meer over vertellen, dus ik houd de verdere details nog even bij mezelf. Hihi, gemeen he?
Donderdagavond gingen ze beide weg voor het weekend en had ik het rijk voor mezelf alleen. Maar natuurlijk kon ik niet alleen in het appartement blijven zitten om de fles olijfolie verder op te maken. Ik ben vrijdags alleen naar PortAventura geweest omdat ik het moest en zou bezoeken voordat ze de voorjaarsluiting in gingen. Wat heb ik genoten van deze prachtige plek vol nostalgie. Ik ben zelfs in een aantal attracties alleen geweest. Het was een beetje ongemakkelijk, maar ik had Julia beloofd om namens haar in de El Diablo te gaan. Nadat ik de familie en de Bressertjes genoeg jaloers had gemaakt, besloot ik toch nog maar ’s avonds even wat aan school te doen.
We wonen voor nu even in Salou, maar vanaf begin februari word ik inwoner van de heuvelachtige stad Tarragona. Natuurlijk moest ik die stad ook even verkennen én mijn nieuwe bestie van de studie ontmoeten. Dounia, een drieëntwintigjarige Algerijnse, app ik heel vaak en we hadden al besloten elkaar zo snel mogelijk te zien. Ik de trein pakken naar Tarragona en we hebben de stad gelijk onveilig gemaakt. Tijdens de lunch een biertje, even alle winkels van de Nova Rambla binnengetreden en tijdens het ‘studeren’ toch een hele fles vino tinto naar binnen geslurpt. We gaan een slechte invloed op elkaar hebben maar we zullen er wel ontzettend van gaan genieten. Ze houdt ook erg veel van reggaeton, dus we hebben de dansmoves al geoefend voordat we de barretjes de komende tijd onveilig gaan maken. We vroegen Suleidys, een ander groepsgenootje uit Cuba, om met ons mee te gaan dineren. Ze had nog nooit sushi gegeten, dus we zagen al gelijk kansen en het was heerlijk! Niet veel later ging ik met de trein terug naar huis en heb de zondag vooral besteed aan een mooie wandeling langs de kust van Salou met Xavier en Dounia.
En toen zat de mini-vakantie er voor mij op. Want op de mooie maar winderige maandag moesten we twee toetsen maken. Ik heb een fiets geleend en merkte dat ik toch wel weer iets aan mijn conditie moest doen. De heuvels beginnen gelukkig wel te wennen. We hebben kennisgemaakt met de rest van de klas en gaan er zeker een mooie tijd van maken.
Ik heb er ontzettend veel zin in en ga jullie de komende maanden meenemen tijdens mijn avonturen en ik zal de leukste reisverhalen blijven publiceren. Misschien wat meer over Spanje dan voorheen, maar ik kan mama altijd vragen om een reisboek voor me in te scannen. Ze pasten helaas niet allemaal in mijn koffer. Ook al ben ik hier om te studeren, het is ook voornamelijk een tijd om mezelf verder te ontwikkelen als Tim, als Kaaskop Abroad, en als een jongvolwassene die op het startpunt staat om een carrière op te bouwen. Reis je met me mee? Gezellig!
¡Hasta pronto!
