We hebben Costa Rica al eens bezocht tijdens onze rondreis langs de mooiste en avontuurlijkste bestemmingen in het Midden-Amerikaanse land, én toen we een gastronomische toer namen langs de verschillende sodas en koffievelden. In dit blog gaan we een aantal typische tradities in het land toelichten, waardoor we helemaal voorbereid op reis kunnen. Lees je mee?
De ossenkar
Naast de lijfspreuk van de Ticos, Pura Vida, is de ossenkar een nationaal symbool voor de Costa Ricanen. Deze kleurrijke karren, die getrokken werden door ossen (duhhh), gaan al heel ver terug in de geschiedenis van het land. Ze zijn namelijk niet alleen bedoeld als transportmiddel voor eten en drinken, maar ook als kunstwerken. Ze staan ook symbool voor de Costa Ricaan, omdat ze vanaf 1840 door iedereen werd gebruikt om goederen mee te vervoeren en handel te drijven. Er werd voornamelijk koffie mee vervoerd.
Sommige ossenkarren hebben twee wielen en sommige zelfs vier. De ossen worden aan de karren gebonden doormiddel van een touw of een ketting. Natuurlijk hebben de ossen zelf geen TomTom, dus is er op de kar ook een plek voor een chauffeur en eventueel passagiers. Vanuit de kar heb je een prachtig uitzicht op de zanderige stranden, heuvelachtige jungles en moerasvelden. Maar ook als je niet op de ossenkar zit, is het zien van zo’n kar een letterlijk bewegend kunstwerk op zich. Hoeveel kun jij er herkennen tijdens je reis door Costa Rica?
Los Sabaneros
Als je niet alleen de luiaards en schildpadden wilt leren kennen, maar ook de ‘wilde’ Ticos, raad ik je aan om de dunbevolkte provincie van Guanacaste te bezoeken. Hier leven de sabaneros alias de cowboys van het land. Ze verzorgen en fokken hier het vee en dat doen ze zelf op een wel heel bijzonder vervoersmiddel: Het paard! Je kunt het beste hier ergens een range bezoeken om zo goed mogelijk mee te maken hoe en wat de levensstijl van de sabaneros is. Je zult in dit deel van Costa Rica ook het meeste vee terugvinden, omdat er meer dan drie vierde van het Costa Ricaanse vee zich in Guanacaste vestigt.
Tijdens de maanden januari en februari zijn er een aantal festivals in de regio. Je kunt kermissen bezoeken waar muziek wordt gespeeld en volop wordt gegeten en gedronken. Er zijn ook optochten van paarden, omdat de sabaneros ze graag met trots aan het publiek willen tonen. Je komt niet dichter bij de locals dan hier. Daarnaast zijn er competities, montaderas genoemd, waar de sabaneros zo lang mogelijk op het paard moeten zien te zitten. Degene die het langst volhoudt, is de Champion Montador en krijgt wat flappen daartoe. Durf jij dat aan?
Las Borucas
Last but not least; We reizen af naar de dichte jungles waar de oorspronkelijke bewoners van de Borucas wonen. Ze staan vooral bekend door hun vibrante, gekleurde en ingekarfde maskers. Deze maskers staan bekend om de Boruca-gemeenschap en hun rijke gewoonten, eten, festivals en tradities. Ze hebben zelfs een eigen taal die door maar een aantal honderden mensen wordt gesproken. Je kunt de cultuur van de Baruca-stam het beste ontdekken tijdens het Festival van de Diablitos. Het is een vierdaags festival dat de cultuur van de Barucas viert.
