De komende maanden staat Kaaskop Abroad in het teken van een aantal Spaanse bestemmingen, een vleugje Portugal en… mijn eigen ‘Camino’. Niet alleen omdat ik drie nieuwe reisgidsen en een hele reeks blogs ga publiceren, maar ook omdat ik bezig ben met mijn eigen route richting de marathon van Eindhoven en het minderen van alcohol. Dat wordt uiteraard afgetopt met een heerlijke vakantieweek in Porto (Portugal) en het Spaanse Galicië, waar de Camino uiteindelijk eindigt in Santiago de Compostela.
Voor iemand die normaal gesproken bij het woord ‘Spanje’ automatisch aan sangría, rioja en cerveza denkt, is het misschien onvoorstelbaar om als uitdaging te zien. Toch wil ik proberen om de komende tijd voor een onbepaalde periode geen alcohol meer te drinken. Ik ben benieuwd hoe ver ik kom, wat er allemaal fysiek en mentaal positief zal gaan veranderen en wat voor nieuwe avonturen op mijn pad komen. Ook merkte ik al langere tijd dat ik door al die katers de creativiteit kwijt ben geraakt om Kaaskop Abroad heel veel leven in te blazen. Het is natuurlijk ook een vriendelijke bijkomstigheid dat het hardlopen hierdoor veel gemakkelijker zal gaan verlopen.
Terwijl ik hier in Nederland mijn kilometers maak, denk ik vaak aan de plekken waar ik de komende tijd over ga schrijven: de witte bergdorpjes van de Sierra Nevada, de Moorse charme van Granada, de uitgestrekte kustlijn van Almería en de rust van de Delta van de Ebro. Soms voelt het alsof ik al daar ben, tot de realiteit van de zomerse Nederlandse regenbuien tot me naar binnen schieten.
Begin september stap ik op het vliegtuig naar Porto. Vanaf daar volg ik een deel van de Camino Porto richting Galicië. Het wordt een tocht vol nieuwe indrukken, mooie ontmoetingen en, als het goed is, boordevol nieuwe reisverhalen die ik met jullie zal gaan delen! De grootste uitdaging: Misschien wel de wijnen uit de Douro-vallei aan me voorbij laten gaan.
Voor mij is deze Camino meer dan alleen een wandelroute. Het is ook een kans om oude gewoonten even te parkeren. Geen wijntje aan het einde van de dag, maar misschien een extra kop koffie in een klein dorpscafé met heel veel tapas. En knoflook. Daar kan ik kilo’s van op smikkelen. Geen kroegentocht, maar een avondwandeling door een stad die langzaam in slaap valt. Het idee alleen al voelt fris.
Wat de Spaanse zomer nog meer voor ons in petto heeft:
* Een aantal Spaanse lekkere recepten.
* Mijn ervaringen op de Camino, inclusief de momenten waarop ik mezelf vervloek omdat ik dacht dat dit een leuk idee was.
* En drie nieuwe reisgidsen: Granada, Costa Daurada/Terres de l’Ebre en Camino Porto.
Het wordt een zomer vol reizen, schrijven, trainen en ontdekken. Met een beetje geluk eindig ik in oktober met een medaille, een helder hoofd en een blogarchief waar je u tegen zegt. En misschien, natuurlijk is dat misschien een geintje, heb ik dan ontdekt dat ik Spanje ook zonder sangria net zo mooi vind.
