Menu Sluiten

Kaaskop in Mexico: Rondreis door het schiereiland Yucatán

Hallo! Nu de meeste landen weer rood kleuren, kriebelen mijn reisvlinders hevig in mijn buik. Dus het is tijd om jullie weer mee te nemen langs een prachtige rondreis door één van mijn favoriete bestemmingen op de wereld. Hoewel ik al veel van de wereld heb gezien, accumuleerden in Mexico al mijn verwachtingen tot een perfecte mix van jolige locals, het heerlijkste eten en de mooiste Mayatempels en cenotes. Ik neem jullie in de komende alinea’s mee langs de plekken die we in de zomervakantie van 2015 hebben bezocht. Een samenvatting?: Begin met een wilde strandvakantie in het levendige Cancún; Trek vervolgens naar de koloniale en kleurrijke stad Mérida; Iets verder kom je aan in de piratenstad Campeche; Daarna trek je diep de jungle in richting de avontuurlijke Mexicaanse staat Chiapas; Bevaar het gigantische Meer Bacalar tegen de grens met Belize; en sluit je rondreis vervolgens af in het relaxte Playa del Carmen. Ik beloof het jullie: Dit is een reis om van te dromen! Lees je mee?

Cancún (Quintana Roo): Feesten aan de Riviera Maya

We stappen ’s ochtends om 7:00 in de auto naar Flughafen Düsseldorf om vanuit daar via Atlanta naar de Mexicaanse stad Cancún te vliegen. Ik kende deze Mexicaanse stad vooral van de toeristische trekpleisters en de Amerikaanse toeristen die op spring break zijn; Dus ik ben ontzettend benieuwd! We verblijven in het Westin Beach Resort in het zuiden van de zandstrook van Cancún. Cancún zelf is een slaperige stad waar voornamelijk de mensen wonen die in de vele gigantische hotels werken. De toeristen die blijven toch vaak enkel op de zandstrook; Hier zijn daarom ook de meeste faciliteiten te vinden. Daarnaast zijn er tal van mogelijkheden om te eten, drinken, shoppen en stranden. Bij ons hotel was er zelfs een baaitje aanwezig waar je heerlijk even kon snorkelen en zag je soms een schildpad tussen het koraal verschijnen. Kijk uit! Want blijkbaar bijten deze ‘leuke’ beestjes.

Een hoogtepunt van Cancún is het eilandje Isla Mujeres, aan de noordkant van de zandstrook. Vanuit Playa Tortugas – een heel leuk strandje met veel barretjes – vertrekken hier om de zoveel minuten ferry’s naar het eilandje. Maar let op dat je niet te laat terugreist, want uiteindelijk stoppen de ferry’s met varen. Op Isla Mujeres is een klein stadje gelegen waar we een golfkarretje huurden. Met dat karretje kun je over het hele eiland scheuren! Door de gekleurde gebouwen van het centrum, de rustige wegen langs de kust en de verschillende bezienswaardigheden op het eiland zoals kunstwerken in de natuur is een bezoek aan Isla Mujeres zeker de moeite waard. We sluiten de dag hier dan ook af in een heerlijke lounge tent aan het strand met livemuziek van een Cubaanse band. Met een caiparinha in de hand en de voetjes in het zand zitten we hier te genieten. De golfkar is ingeleverd en we vetrekken met een voldaan gevoel weer terug naar Cancún om uit eten te gaan bij Trattoria Limoncello.

Hier zie je ons heerlijk poseren in de golfkar op Isla Mujeres. Van der Linden (2016).

Dan komt het spannendste aan Cancún (naar mijn mening): Want de stad staat niet voor niets bekend als uitgaanswalhalla voor Amerikaanse springbreakers. Het nachtleven in Cancún is namelijk groots met gigantische clubs en intieme kroegen. Maar vooral de keten Señor Frogs sprong er bovenuit. Het eten is hier matig, maar de sfeer en de gratis shotjes zijn hier fantastisch. Om de zoveel tijd gaat er een bel af en is er een kans dat je zomaar van je tafel wordt geplukt door de obers van het restaurant. Voor je het weet, loop je met anderen in een polonaise en sta je niet veel later met een serveerster op het podium te dansen voor de ogen van het hele restaurant. Tja, ik had drank op en voelde me sociaal verplicht om mee te doen. Spannend was het wel.

We halen op de laatste dag van ons verblijf in Cancún de huurauto op en vertrekken naar de volgende bestemming, Mérida. We besloten eerst nog een bezoek te brengen aan de gigantische Mayatempel Chitzén Itzá, één van de zeven wereldwonderen. Het is een gigantisch mayacomplex dat is gebouwd rondom de piramide van Kukulcah. We hebben hier wel pech met het weer, maar op zich schrok dat wel alle andere toeristen af om deze tempel te bezoeken. Voor ons is het eerste mayacomplex dat we bezochten, maar door de rondreis heen merkten we al snel dat er heel veel andere, mooiere of grootsere complexen zijn op het schiereiland van Yucatán. Maar het is wel degelijk leuk om het complex van Chitzén Itzá te hebben verkend.

Señor Frogs. Van der Linden (2016).

Mérida (Yucatán): Flamingo’s spotten in de koloniale stad

Mérida was onze tweede bestemming in onze Mexico-rondreis en overtrof al onze verwachtingen. We sliepen in een schattig boutique hotel, namelijk Hotel Casa Lucía. Het lag in het centrum van Mérida dus we konden de belangrijkste bezienswaardigheden gemakkelijk bekijken niet ver van het zwembad. Je kunt in Mérida heerlijk en puur Mexicaans eten. Het is compleet anders dan de Tex-mex die we in Nederland gewend zijn en je ruikt de geur van maistortillas in alle straten van de stad. Een aanrader is het restaurant La Chayamaya.

We besloten om een dagtrip te maken naar het kustplaatsje Celestún, bekend van de hordes flamingo’s die hier jaarlijks neerstrijken. Onderweg rijd je met de huurauto langs gezellige Mexicaanse dorpjes en trotseer je de gevaren van de Mexicaanse wegen. Maar zelfs ik heb hier kunnen rijden toen ik net een jaar mijn rijbewijs had, dus ook zelfs jij zal dit kunnen. We komen aan in Celestún en stappen met z’n viertjes in een bootje de zee op. Op zoek naar flamingo’s. Die zoektocht duurde niet bijster lang, want al snel kleurt het water roze. Je ziet ze vliegen, eten en balanceren op één been. De gids bracht ons ook nog door de mangroves van Yucatán en hier mochten we een duik nemen in één van de bronnen. Daarna regende het met bakken uit de lucht tijdens ons zwemrondje in de zee, maar het water is hier altijd warm dus was de regen een heerlijke verkoeling voor alle indrukken van de dag. We reizen met een nat pak terug naar Mérida, eten wat en gaan natuurlijk de kroeg in met een aantal coronitas.

De mooie ‘roze zee’ bij Celestún. Van der Linden (2016).

Vanuit Mérida bezochten we ook het strandplaatsje Progreso, vooral bekend onder de Mexicanen. Het is hier heerlijk genieten. Bij terugkomst in Mérida bezoeken we de sfeervolle oude stad, waar vooral de Catedral de San Ildefonso uitspringt. Er spelen een aantal Mexicanen ‘Maya-voetbal’ en alle straten zijn afgesloten omdat de auto’s plaats moeten maken voor de vele terrassen. Mérida is een koloniale stad met sfeer en gezelligheid.

Campeche (Campeche): Piraterijen in de kleurrijke stad

Voordat we Campeche aandoen, reizen we nog eerst langs de Mayatempel Uxmal. Deze tempel staat ook op de UNESCO werelderfgoedlijst en biedt een prachtig uitzicht op de jungles van Campeche. De tempel is gemakkelijk te bezoeken vanuit zowel Mérida als Campeche. En het is veel kleinschaliger dan Chitzén Itzá. Mijn aanrader is om Uxmal zeker niet te vergeten als tussenstop, maar ook zeker te combineren met de tempel Kabah.

Bij aankomst in Campeche zie je al snel dat deze stad vroeger is omsloten door een fort. Alle huizen in het centrum zijn gekleurd in het blauw, roze, oranje of geel en de stad is helemaal ingericht op het piratenverleden. Net als in Mérida kun je hier heerlijk lokaal eten en drinken en zijn er eigenlijk weinig andere toeristen. Bij het restaurant Faro de Marro ligt nog een oud piratenschip en door de hele stad heen zijn veel verschillende bezienswaardigheden te bezoeken. Helaas vonden we het strand van Campeche tegenvallen, maar er zijn natuurlijk tal van mogelijkheden in de omgeving. Ik raad jullie dan ook aan om deze blog te lezen over de Golf van Campeche.

Kleurrijke gebouwen van Campeche. Van der Linden (2016).

Palenque (Chiapas): Avonturieren in de Mexicaanse jungle

Vanuit Campeche maken we een langere reis (5 uur rijden) naar het afgelegen Palenque in de staat Chiapas. In de stad zelf zijn er genoeg faciliteiten te vinden, maar je komt al snel in afgelegen dorpjes terecht. Chiapas is de armste Mexicaanse staat en dat zie je ook wel in alles om je heen. Tijdens je autorit moet je daarom ook zeker oppassen dat je geen dure spullen achterlaat in je auto. En je komt hier soms midden op de weg kinderen tegen die een touw over de weg spannen zodat je moet stoppen en ze je geld kunnen aftroggelen. Rijd gewoon door, want dat touw laten ze toch wel los. Denk hier aan je eigen veiligheid! Het is echter wel aan te raden om te stoppen bij winkeltjes aan de snelweg, want hier hebben ze de mooiste handgemaakte dingen voor een redelijke prijs. Afdingen maar.

We verblijven midden in de jungle in het Ka Chan Resort Village waar we de komende vier nachten lekker door mantelbrulapen wakker worden gehouden, Werkelijk waar, wat een gek geluid maken die beesten. Voor het slapen maakten we ook even een rondje door het huisje, want voor je het weet slaap je met een salamander in bed. Het was me toch eens lachen. Er is een heerlijk zwembad in het resort, maar we besluiten al snel de omgeving te verkennen. Er is in de buurt een waterval Welib-Ja waar je heerlijk kunt zwemmen in het natuurwater en je de mooiste foto’s kunt maken. Ik maakte natuurlijk weer een praatje met badderende Mexicanen en Bram sprong van een klif. Een andere bestemming vol water is Aguas Azul. Via een lange slingerweg door de glooiende bergen van Chiapas komen we uiteindelijk aan in het bergdorpje. Hier zijn veel kraampjes te vinden met eigengemaakte spulletjes, empanadas of drankjes. Verwacht hier geen luxe. De Aguas Azul zijn tientallen watervallen die rijkelijk door de jungle stromen. Er zijn veel verschillende uitzichtpunten en je kunt op verschillende plekken zelfs even zwemmen. Er loopt een wandelpad langs de watervallen, dus hier kun je vanuit verschillende perspectieven de mooiste foto’s maken. Iets op de weg terug stoppen we nog langs de waterval Misol-Ha. Deze is 35 meter hoog en hier kun je ook naartoe wandelen. Rondom de waterval is een grot die je zelf kunt bezoeken, maar wij besloten even een frisse duik te nemen. Mocht je de grotten willen bezoeken, neem dan wel een zaklamp mee.

Palenque staat verder nog bekend om de Maya-ruïnes van Palenque. Hier besloten we een gids mee te nemen en Ignacio vertelde ons in geuren en kleuren alles over de geschiedenis van de maya’s. Zo zijn we erachter gekomen dat maïs heel belangrijk voor hen is en dat ze heel veel invloed hebben gehad op onze kijk naar de zon en de rest van het heelal. Interessant volk! Het tempelcomplex zelf overtrof al mijn verwachtingen, want het is gigantisch groot, niet al te druk en omringd door de immense jungle van Chiapas. Je kunt veel verschillende gebouwen van binnen bezoeken en ook nog eens boven op de meeste tempels staan. Met een gids kun je ook nog de jungles van Palenque in waar nóg meer ruïnes te vinden zijn. Fantastisch!

Je komt veel mooie dieren tegen in Chiapas. Van der Linden (2016).

Voor heerlijk eten raad ik je Balhum aan dat door een familie gerund wordt. Ze serveren hier alleen lokaal eten waardoor Palenque zo puur mogelijk door je maagje heen gaat. Ik heb blijkbaar ree, kalkoen en zwijn met maïs gegeten. Ze hebben hier ook geen muziek, waardoor je de geluiden van de jungle om je heen hoort. Helaas heb ik hier nog steeds geen jaguar kunnen spotten… Verder zijn we ook nog één keer het centrum van Palenque in geweest waar we de eerste tequila van de vakantie hebben geproefd. Ik deed eindelijk eer aan mijn bijnaam Tim Tequila.

Mahahual (Quintana Roo): Zwemmen in zeven kleuren blauw

Vandaag hebben we een lange rit voor de boeg van zeven uur door de uitgestrekte jungles. Voor je het weet, rijd je Guatemala in dus blijf wel op de goede wegen rijden. Het is wel spannend, want je rijdt urenlang door de Middle of Nowhere. Soms vliegt er een tropische vlinder tegen je voorruit en kom je een tegenligger tegen, maar wat een fantastisch en spannend gevoel. We reizen naar Mahahual, een plekje dat helemaal niet bekend is eigenlijk. Het ligt aan de Caribische kust en is niet ver van de grens van Belize. Als je een Reis op Maat aanvraagt, zal ik ook zeker adviseren om Belize in je rondreis door Mexico te betrekken. Toch hebben we dit niet gedaan omdat we al zoveel plekken hebben bezocht in Mexico.

Verder vonden we Mahahual niet heel speciaal, maar het kunnen hier wel even bijtanken van alle ervaringen die we al hebben opgedaan. Vanuit Mahahual brengen we een bezoek aan Lago Bacalar. Het wordt ook wel ‘het meer van de zeven blauwe kleuren’ genoemd, omdat het water door de verschillende dieptes andere kleuren blauw vertoond. We maken een boottochtje over het meer en je ziet wel zeker veel verschillende veranderingen in de kleur van het water. Aan het meer grenzen zeven cenotes, dat zijn heilige gaten in de grond gevuld met water, aldus de Maya’s. Zes van de zeven cenotes zijn direct verbonden met Lago Bacalar, dus je moet niet schrikken als het water van baby-blauw (30 centimeter) naar zwartblauw (10 meter) verandert. Het Isla de las Piratas is een leuke tussenstop waar je even kunt zwemmen. Het plensde ook weer hier met bakken uit de lucht, maar we zijn gelukkig niet van suiker.

Playa del Carmen (Quintana Roo): De vakantie afsluiten aan de Riviera Maya

We sluiten de rondreis door Mexico af in het strandplaatsje Playa del Carmen. Het is zeker groots hier, maar het is veel minder gigantisch dan zijn grotere broer Cancún. Het strand is compleet opgevuld met verschillende resorts die gelukkig veel rust uitstralen. Zelf sliepen we in het Mahekal Beach Resort waar we een week verblijven. Wat ik zo leuk vond aan Playa del Carmen is de Quinta Avenida. Dit is een winkelstraat dat parallel loopt aan het strand. Er zijn gigantisch veel winkels (zelfs een shopping mall), knusse cafés en restaurants en uitgaansgelegenheden. Voorheen was het een vissersdorpje maar nu is het verandert in een stad vol leven. Maar wel op een positieve manier.

Vanuit Playa del Carmen kun je de verschillende kleinere kustplaatsjes bezoeken aan de Riviera Maya, maar wij besloten om een aantal tempels te bezoeken vanuit hier. Tulum is één van die tempels en de enige tempel direct aan het water. Het mayacomplex ligt op een twaalf meter hoge klif aan de Caribische Zee. Het zijn mooie ruïnes met een prachtige achtergrond bekleed met het azuurblauwe water. Toch vonden we het hier veel te toeristisch, want de bussen met (Amerikaanse) toeristen komen op en af. Het mayacomplex Cobá is dan bij uitstek een tropische verrassing. Het is gelegen in het binnenland van Quintana Roo, niet ver van de Mexicaanse kust. Het complex is heel erg uitgestrekt, waardoor we een fiets huurden om de jungles te trotseren. De hoofdtempel mag je zelf beklimmen met behulp van een touw. Hoogtevrees? Doe het dan maar niet. Het is zo ontiegelijk stijl dat het voor elke durfal wel spannend is om deze tempel te trotseren, maar het uitzicht op de uitgestrekte jungles is alles meer dan waard. Het strekt tot wel 42 meter boven de jungles uit. Een tip: Mocht je een mooie grote spin tegenkomen en wil je daar dan foto’s van maken? Het is waarschijnlijk een tarantula en gelukkig wist een gids ons net op tijd te waarschuwen.

Deze knappe hunk en zijn uitzicht vanaf Cobá. Van der Linden (2016).

Op de eennalaatste dag bezoeken we nog het eiland Cozumel in de Caribische Zee. Vanuit Playa del Carmen vertrekken dagelijks meerdere ferry’s die je naar de hoofdstad van het Caribische eiland brengen. Dit eiland wordt vaak geassocieerd met de mooie duikplekken, dus we moesten hier natuurlijk een snorkelboot huren. Met de gids Gucci bezochten we drie verschillende plekken aan de zuidwestkant van het eiland. De eerste stop was bij Cielo, genoemd naar de hemel door het kristalheldere water. We zien hier de eerste zeesterren en genieten van een aantal tropische vissen. Gucci legt zelfs de zeesterren in een rijtje, zodat je hier de mooiste foto’s kunt maken. Tip: Neem je Go-Pro mee tijdens het snorkelen, want zo kun je alles wat je aantreft altijd nog terug bekijken bij thuiskomst. De tweede stop was bij het Colombia Reef. Hier zagen we veel verschillende vissen, een grote zeeschildpad en een roze kroonslak. De laatste locatie was het plekje Palancar waar we roggen aantroffen. Wat een gave ervaring! We struinen nog even langs de kust van het eiland, drinken een biertje op de boot en vertrekken weer naar Playa del Carmen.

De zeesterren die we tegenkwamen in ‘Cielo’. Van der Linden (2016).

De laatste dag komt eraan en wat hebben we genoten. Ik hoop dat jij ook hebt mee kunnen genieten van onze rondreis door Mexico. Wil je ook zo’n rondreis maken maar weet je niet waar je moet beginnen en welke plekken écht bij jou passen? Schroom dan niet om mij te contacteren via Reizen op Maat. Ik help je graag! Voor nu ga ik heerlijk nagenieten van de herinneringen van Mexico. Tot snel weer!

Geplaatst in Midden-Amerika & Caraïben

Misschien is dit ook iets voor jou?

1 reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *