Kaaskop in de western states: reisverslag

“‘piep, piep…’. om 5:30 gaat de wekker! Douchen, de koffers in de auto en op naar Schiphol. We vertrekken om 10:40 met KLM naar Los Angeles. LA, here we come! Na een relaxte vlucht van 10,5 uur arriveren we om 12.50 (lokale tijd) op het vliegveld LAX. Je krijgt al snel een pretparkgevoel als je in de wachtrij staat voor de douane, maar we hebben al redelijk snel de koffers om naar de Alamo Rental Service te vertrekken….. “
Zo begint het reisverhaal dat mijn moeder negen jaar terug heeft geschreven over onze rondreis aan de westkust in de Verenigde Staten. We bezochten met een huurauto – en een deel van de reis gebruikten we de camper – vier Amerikaanse staten: California, Nevada, Arizona en Utah. Ik neem jullie mee door de reis die we als gezin in 2010 hebben gemaakt.

Los Angeles & Santa Barbara

De reis begint in Los Angeles, waar we gelijk Disneyland Park en Disney’s California Adventure bezoeken in Anaheim. We sliepen in het Sheraton Anaheim Hotel. Als groot Disneyfan is dit natuurlijk de meest fantastische plek om je droomvakantie te beginnen.

Houd rekening met een jetlag, want de eerste dag waren we alle vier niets meer waard. Een rondje lopen in het Westfield Shoppingmall en wat Mexicaans eten naar binnen werken was voldoende voor de eerste dag. Maar de dag daarna… op naar Disneyland! Het resort bestaat uit twee pretparken én een entertainment district. Er is ontzettend veel te beleven! Ontdek ook het unieke Disney’s California Adventure Park, omdat hier de thematische werelden van Hollywood, Paradise Pier en Golden State (Brother Bear) – allemaal kenmerken van de staat Californië – worden uitgebeeld. Bezoek Mickey Mouse’s huis, gil het uit in de achtbaan Californian Screamin’ (nu: Incredicoaster) en houd het droog in de Splash Mountain. Het is een dag (of meerdere dagen) om niet te vergeten.

De derde dag vertrekken we richting Santa Barbara, aan de kust. Maar onderweg hebben we de hele ochtend en middag om de Hollywood Boulevard, Rodeo Drive, Beverly Hills en het Hollywood logo te ontdekken. We gaan op de foto met de meest beroemde acteurs en actrices op de Walk of Fame– lees: met de Hollywoodsterren van de meest beroemde acteurs en actrices. Vergeet ook niet om met de huurauto langs de huizen van je favoriete zangers of acteurs te rijden. Misschien zie je Taylor Swift haar hondje uitlaten in Beverly Hills. En mocht je geen bekend persoon tegenkomen, dan kunnen autoliefhebbers nog altijd de duurste auto’s spotten.

Hollywood laten we voor wat het is en we nemen nog even een kijkje op Venice Beach en Santa Monica Beach. Hier is Baywatch opgenomen. Helaas voor papa geen Pamela Anderson te zien… Dan rijden we maar door naar Santa Barbara! Dit is de enige strandbestemming van onze rondreis, dus we moesten hier maar even de Atlantische zeebries opsnuiven en genieten van het zoute water. Hier slapen we een nachtje om vervolgens door te reizen naar San Francisco.

San Francisco

Om uiteindelijk in San Francisco te geraken, mag je natuurlijk niet de mooiste panoramaroute langs de kust missen. Vanuit Santa Barbara is het een lange reis (voor Nederlandse begrippen) naar San Francisco. Neem de Highway 1 en stop bij Moonstone Beach om even heerlijk te lunchen. We zagen een aantal gekke bolletjes in de zee. En wat bleek? Het was een tiental zeerobben! De eekhoorntjes, die uiteindelijk overal te zien zijn in de Verenigde Staten, mogen natuurlijk ook niet ontbreken op de foto’s. Onderweg zijn er nog een aantal stranden die het bezoeken waard zijn: Cambria, Hearts Castle, Big Sur en Pebble Beach.

Laat de Highway 1 voor wat het is en vervolg het laatste deel van de rondreis over de Skyline Boulevard. Hier rijd je over de kam van de berg boven de wolken. Een hertje hier, een hertje daar. De tijd vliegt voorbij en je bent in een mum van tijd gearriveerd in het prachtige San Francisco. Bij aankomst raad ik je aan om sushi te eten in een Japans restaurant, want daar heb ik nu zin in tijdens het schrijven.

San Francisco heeft ontzettend veel te bieden – daar ga ik in een andere blog verder op in. Maar het indrukwekkendst om te bezoeken is natuurlijk het Alcatraz Island. Op Alcatraz Island bevond zich van 1934 tot 1963 een zwaarbewaakte gevangenis waar onder andere onze grote vriend Al Capona werd gecaptiveerd. Vanaf Pier 33 reis je met de ferry over de San Francisco Bay naar het eiland. Dit is ontiegelijk indrukwekkend om te ervaren! Vanuit de ferry kun je ook een aantal mooie kiekjes maken van de Golden Gate Bridge: hét symbool van de stad. Als je een geluksdag hebt (net zoals wij) dan zie je nog een aantal dolfijnen in de baai van San Francisco zwemmen. Of het waren haaien; daar zijn we in ons gezin nog steeds niet over uit.
In de middag kun je nog gezellig over de Fisherman’s Wharf lopen. Hier liggen veel zeeleeuwen te relaxen aan de pier en kun je souvenirs kopen om mee naar je oma te nemen. Het Hard Rock Café – anders dan in Amsterdam – is een aanrader om te avondeten. Ik daag je uit om de grootste hamburger van het menu te pakken. Mij is het toen niet helemaal gelukt.

Yosemite National Park

Het lange reizen tussendoor brengt de nodige honger met zich mee. Een ongezonde, maar ontzettend lekkere keten is Denny’s. Een gratis refill of zes en een hamburger als ontbijt: the all-American way! De weg vanaf San Francisco naar het Tenaya Lodge in Yosemite National Park is prachtig. Je rijdt een schilderij in, en een schilderij uit. Yosemite National Park is een mooi nationaal park met bergen, naaldbossen, kliffen en watervallen. Op de 2476 meter hoge berg van Sentinal Dome kun je zo ver mogelijk kijken als het licht rijkt in de verte. Op het hogere Glacier Point (2499 meter) kun je het hele dal overzien. We hebben zelfs een moederbeer met haar kindje gespot toen we door het park reden naar dit punt. Blijf hier tot de zon ondergaat, want je hebt een prachtig zicht op de heldere sterrenhemel, middenin de natuur.
Gebruik een andere dag om het National Park vanuit een ander perspectief te zien: Yosemite Valley. Klim over rotsen en trotseer het water dat van 900 meter naar beneden valt (Yosemite Fall). Wandel nog een paar uur door de naaldbossen over de Mariposa Groove en spot een aantal spechten op de gigantische bomen.

We vervolgen de rondreis op weg naar Three Rivers (als tussenstop), maar maken een tussenstop in het Sequoia & Kings Canyon National Park. Als je het park betreedt, ruik je gelijk de sterke houtgeur van de grootste bomen ter wereld: de sequoia trees. Mocht je benieuwd zijn hoe groot deze bomen kunnen groeien; als je de General Grant Tree op het 18 Septemberplein in Eindhoven zou zetten, dan zou deze boom boven alles in de omgeving uitsteken. Aangekomen in het hotel eten we wat en gaan gelijk dromen over de grootste bomen ter wereld, die we net hebben gezien.

Furnace Creek – Death Valley

Onze volgende bestemming staat weer op het programma: the middle of nowhere – Furnace Creek. We rijden urenlang door de Sierra Nevada zonder veel andere auto’s tegen te komen. Auto-ongeluk? Je bent dan wel een beetje genaaid. De woestijn die het landschap gedurende de reis vormgeeft heet Death Valley – het heetste plekje op aarde. En met heet bedoel ik ook goed heet. Ik kan me nog herinneren dat zelfs het ‘verkoelende’ zwembad niet bepaald verfrissend was. Onderweg naar Furnace Creek, of vanuit je niet bepaald verfrissende zwembad, kun je nog een aantal mooie plekken bezoeken in de woestijn. In het laagste punt van het westelijk halfrond – gelegen in Badwater (85,7 meter onder zeeniveau) – kun je de hoogste temperatuur die ooit in het park gemeten is nog nadrukkelijk op je huid voelen. Er zijn ook tal van uitkijkpunten, zoals Dante’s View en Zabriskie Point waar je prachtige foto’s kunt maken van het woestijnlandschap. Ook de zandduinen ten noorden van de Stovepipe Wells zijn indrukwekkend om te bezoeken. Hier zijn ook meerdere toeristen. Normaalgesproken is het niet heel fijn om toeristen tegen te komen, maar na die lange eenzame autorit is het in deze situatie toch wel een opluchting. De ranch zelf is een paradijselijke oase middenin de woestijn, waar je ’s avonds nog kunt genieten van de heerlijke temperatuur. En mocht je het toch te warm hebben? Ik kom wel even langs met mijn lompe zelf om ‘per ongeluk’ een glas koude cola over je heen te stoten. Wat is het heet!

Las Vegas

Tot nu toe zijn we al tien dagen aan het reizen en hebben ontzettend veel indrukken binnengehaald. Op het ene moment loop je in Disneyland rond en op het andere moment sta je aan de voet van de grootste bomen ter wereld. Je zou kunnen denken om een rustdagje in te plannen. Maar daar doen we niet aan – we gaan naar Las Vegas! Het is vanuit Furnace Creek ‘maar’ twee uurtjes reizen en gaan de grens over van Californië naar het mooie Nevada.

Het is onwerkelijk hoe zo’n grote en moderne stad genoeg elektriciteit en water kan hebben, terwijl deze stad in the middle of nowhere ligt. We slapen in het hotel Mandalay Bay waar – natuurlijk – een casino aanwezig is. Maar ons hotel heeft naast een casino – die Las Vegas eigen zijn – ook een aquarium, waterpretpark en een conventiecentrum. Echte luxe! De auto wordt ingeleverd en we lopen een rondje over The Strip. Het is heel indrukwekkend om te zien dat alle hotels groot zijn opgezet en thematisch zijn gedecoreerd: Parijs, New York, Egyptische pyramides, .. Alles wat niet van nature voorkomt in een woestijnstad in Amerika is hier nagebouwd. We lopen nog even een casino in – waar Bram en ik toen nog niet eens mochten stilstaan – en papa wint maarliefst twintig dollar!
Dag 12 breekt aan in Las Vegas en papa haalt de camper op. We zullen de staten van Arizona en Utah per camper afleggen.

Grand Canyon & Lake Powell

Met ons nieuwe rijtuig van tien meter lang gaan we de komende 11 dagen op pad. Gelijk eventjes een statement maken op de enorme parkeerplaats van Walmart, waar we maar liefst ongegeneerd drie parkeervakken in beslag nemen, om daarna twee uurtjes te rijden richting de Hooverdam. Als brave burgers uit Brabant worden we vlak voor de dam nog eventjes bezocht door de lokale politie, die kijkt of we toevallig bommen in onze camper hebben liggen. We hadden ze in ieder geval goed verstopt. Wát een uitzicht wel. We rijden iets verder door het veranderende landschap en komen uiteindelijk aan bij onze accommodatie in Kingman, ofwel de parkeerplaats voor de camper. Als echte cowboys eten we bij de Cracker Barrel (puike tent) en kibbelen nog wat voor het slapen gaan.

We rijden de dag erop via de Route 66 – ja, Disney Pixar Cars – en stoppen bij een aantal schattige dorpjes waar de auto’s zijn beplakt met ogen en monden. Het plaatsje Siligman is daar het meest schattig. Niet veel later spotten we vier hertjes langs de weg op de route naar de majestueuze Grand Canyon. De komende dagen verblijven we in het Grand Canyon Trailer Village, in het Grand Canyon National Park.

De Grand Canyon bezichtigen we na een lekker ontbijtje in de camper. De Colorado rivier zie je door de 17 kilometer-diepe geul stromen van maarliefst anderhalve kilometer hoogte. Vanuit elk viewpoint is de Grand Canyon vanuit een ander perspectief te zien en wisselen de rood-gele kleuren met elkaar af. Vooral als het even kort heeft geregend, zie je de prachtige regenbogen als bruggen over de canyon neerstrijken. Voor een aantal mooie kiekjes, waar het trouwens helemaal niet druk is, is de Desertview en Grandview het bezoeken waard. Bij eerstgenoemde kun je ook op een toren klimmen om de door de Colorado-geërodeerde geul te bezichtigen. Onderweg kom je nog allemaal schattige indianen kraampjes tegen en het lijkt echt alsof je door een western film rijdt.

De staat Arizona is prachtig! De bergen worden alsmaar roder en we arriveren in onze overnachtingsplaats Page. Dit plaatsje ligt aan Lake Powell, waar je je camper recht tegenover het meer kunt parkeren op Lone Stone Beach. Zwembroek aan en zandkastelen bouwen dan maar! Je hebt als het ware je tijdelijke huis óp het strand staan en is een leuke afwisseling van de woestijnen en de bossen. We eten in het plaatsje bij de plaatselijke Mexicaan en genieten nog even bij het kampvuur.

Het mooie aan het huren van een camper is dat je spontane beslissingen kunt maken. We besloten om nog een nachtje in Page te verblijven en een uitstapje te maken naar Antilope Canyon. Deze plek is beheerd door de Navajo-indianen en je wordt met een native in een jeep naar de canyon gebracht. Het is eerder een grot met een spleet aan de bovenkant, want het is me toch een partij donker. Het licht valt prachtig op de vele zanderige kleuren en verweerde vormen van de rotspartijen en hier kunnen alle fotograven hun hartje ophalen. Er werd ons wel verteld dat er slangen wonen en bij ernstige regenval de hele boel onder water staat. Maar dat stopt ons niet ! Nouja, mij wel, want slangen zijn niet mijn ding. Na anderhalf uur wordt je weer veilig teruggebracht naar je auto of camper en gaan we weer lekker chillen bij Lone Stone Beach.

Ik ben de tel even kwijt geraakt in mijn geratel, maar we zijn nu op dag nummer 18 aangekomen. Voor de duidelijkheid ontwaken we nog in het plaatsje Page en bezoeken we ’s ochtends de Horseshoe Bend. Dit is een van de meest iconische plekken om het prachtige geweld van de Colorado rivier te bezichtigen, omdat ‘ie in een hoefijzervorm rondom een ontiegelijk grote rots stroomt. Verderop stoppen we bij de Navajo Bridge, de eerste overbrugging van de Colorado rivier, waarna we doorrijden naar het volgende wonder der natuur: Bryce Canyon. In de staat Utah!

Bryce Canyon

In Bryce Canyon verblijven we twee nachten op het Ruby’s Inn Campground, van Ruby denk ik. We krijgen een heel mooi parkeerplekje toegewezen tussen de bomen en komen hier bij van alle indrukken van vandaag. Waar het hier ’s middags 26 graden Celsius is, rijkt het kwik in de nacht tot de 9 graden. Kleed. je. warm. aan.

De rotsformaties van Bryce Canyon zijn heel anders als die van de Grand Canyon, maar zeker niet minder mooi. Je kunt hier gemakkelijk naar het dal wandelen op de Navajo Loop Trail en stoppen op ontzettend veel plekken. Om er maar een aantal te noemen: Black Birch Canyon, Ponderose Canyon, Aqua Canyon, Natural Bridge, Piracy Point & Sunset Point. Het Rainbow point ligt op iets minder dan 3 kilometer en heeft een prachtig uitzicht gegarandeerd. We sluiten de dag af met een barbecue en marshmellows. Het Amerikaanse avontuur kickt zeker in.

Zion National Park

Spoiler-alert: Dit is misschien wel mijn lievelingsplek van deze rondreis. Het Zion National Park ligt iets ten westen van het Bryce Canyon National Park, dus dat betekent dat we weer richting het einde van de vakantie gaan. In het Zion River Resort slapen we de komende twee nachten op een verzorgde campground. Achter de camperplaats stroomt een schattig riviertje en er is een Walmart in de buurt om boodschappen te doen. Handig he, die Amerikanen. In the middle of nowhere en tóch een huge-a$$ winkel kunnen neerpleuren.

Zion mag je niet als bezoeker met je eigen bolide bezoeken, maar er rijden veel shuttlebusjes door het gehele park. We hebben hier twee trails – Grotto Trail & Riverside Walk – gelopen. Met de 41 graden Celsius in onze nek was het heerlijk om kleine watervallen en stromende beekjes te zien. Hier kun je ook in lopen, maar kijk uit voor de eekhoorntjes! Staat je tas een minuut onbemand met eten? Dan zijn ze de niet bang om er zomaar in te kruipen. De Zion Canyon is de grootste ‘attractie’ van het park met zijn lengte van 24 kilometer en diepte van 800 meter. Het ravijn is uitgeslepen door de Virgin River en daar dankt de canyon ook zijn rijke flora en fauna aan. Als in het voorjaar de sneeuw uit te bergen smelt, zorgen sedimentatieprocessen ervoor dat de canyon elk jaar een beetje vervormt. Hoe zou het er over 100 jaar eruit zien, denk je?

Las Vegas pt. II

We hebben Las Vegas natuurlijk al eerder aangedaan, maar toch wilden we de andere kant van The Strip meer bezoeken. Wat wel een heel grappig gezicht was, is dat we op de “camperparkeerplaats” van het grote Hotel Circus-Circus aan de Strip waren gekoppeld. Wat een verschil met het luxe Mandalay Bay. Het is hier weer 45 graden Celsius, dus we nemen gelijk een duik in het zwembad. Het heerlijke aan Las Vegas is dat je je in een nacht kunt wanen in verschillende werelden. Treasure Island Hotel met zijn piratenthema, The Venetian met haar prachtige kanalen en gondels, The Bellagio met haar grote fonteinshow en het Wynn met een heus oerwoud. Wat is nou de werkelijkheid? Ik snap in ieder geval wel gelijk waarom de meeste Amerikanen hier hun bachelor party houden: je hebt vrij weinig drank nodig om het hier naar je zin te hebben.

Bram en Tim willen alsmaar gokken, maar papa heeft wel degelijk bekend gemaakt dat dat helemaal niet goed voor je is op zo’n jonge leeftijd. Meneer wilde demonstreren dat gokken alleen maar geld kost, in plaats van verdient. Papa stopt een muntje in het automaat en het ding begint alleen maar te piepen en te piepen. Goed voorbeeld hoor! 20 Dollar in de pocket erbij, in ieder geval.

Palm Springs

Het is tijd om de camper achter ons te laten en in te ruilen voor een Ford Explorer. Nog maar twee bestemmingen op de route en dan moeten we weer naar het prachtige Helmond. We hebben maar liefst 1165 kilometer rondgetoerd met de camper en besluiten onszelf te verwennen in een poep chique resort in de oase Palm Springs. Het Riviera Resort & Spa is leuk voor de 23-jarige ik, maar dan opgevuld met botox. Bram en ik keken onze ogen uit als de enige kinderen in het hele resort. Vrouwen lopen in bikini’s op HAKKEN bij het zwembad. Waar zijn de handige slippers gebleven, meiden? En natuurlijk drijft iedereen ook gemakkelijk met hun ‘grote borsten’. Het was in ieder geval een hele ervaring. We dineren in het gezellige Palm Springs bij de Mexicaan Geronimo en genieten van een luxueus opgemaakt bedje. Wat een verfrissing na elf dagen in de camper te hebben gelegen!

San Diego

De laatste bestemming is in zicht: Het Best Western Island Palms aan de haven van San Diego. Hier kunnen we (lees: mama) nog even het grote Fashion Valley bezoeken om alles in te slaan en heerlijke pizza’s eten. In San Diego bezoeken we Sea World, waar je veel verschillende shows met dolfijnen, orka’s, honden en zeeleeuwen kunt zien. Maar er zijn ook wel veel attracties zoals de Manta en Shipwreck Rapids. Een super leuke dag en het einde van een super leuke vakantie! Om het nog in Amerikaanse stijl af te sluiten, dineren we in het Hard Rock Café van San Diego. Een grote hamburger met een nog grotere portie nacho’s kieperen we zo in onze slokdarmen.

Dan bedenken we dat we ook nog als afsluiter Amerikaans kunnen ontbijten bij Denny’s. We bestellen niet twee ronde’s aan burgers, zoals we verschillende Amerikaanse gezinnen zien doen, maar we bestellen wel iets meer dan we normaal zijn gewend. Ik mag ook nog eens prik bij het ontbijt, ‘omdat we nu toch in Amerika zijn’. We gaan deze tent missen, maar mijn buikvet zou er wel aan lijden als ik weer eens terugkom in Amerika.

De vier staten aan de westkust van de VS die we in bijna vier weken hebben bezocht, hebben vandaag de dag nog steeds veel indruk op mij gemaakt. De natuur is bewonderingswaardig en de mensen zijn bewonderingswaardiger. Ik snap wel dat we als gezin vaker naar de Verenigde Staten zijn afgereisd, want wat een prachtig land. California, Utah, Nevada en Arizona zijn elk afzonderlijk al het bezoeken waard, maar de synergie en afwisseling tussen deze staten is een reisroute om nooit te vergeten.

Hopelijk heb ik jullie geïnspireerd met je volgende reis naar de Verenigde Staten. Het is geen in-depth view, maar ik ben sowieso wel van plan om meer blogs te schrijven over specifieke plekken in de VS en Canada. Het reisverhaal is nu af, maar ook een begin voor (misschien wel) jouw volgende reis.